Jan van den Berg

Jan van den Berg (1945, Nijmegen) schildert gebeurtenissen, associatieve beelden opgebouwd aan de hand van ervaringen, belevingen en emoties.
Hij brengt de figuratie, vaak menselijke gestalten, tot aan de grens van abstractie zodat beelden ontstaan die een mate van onbepaaldheid vertonen.
Gezichten worden niet ingevuld, de personen blijven rudimentair en de kleurharmonieën domineren.
Ze vormen het aanknopingspunt voor zowel kunstenaar als toeschouwer om tot eigen interpretatie over te gaan.
Een zeker optimisme doortrekt zijn recente werken die wat betreft kleurstellingen minder somber zijn dan voorheen.
De voorstellingen zijn open in die zin, dat het ieder vrij staat om een verhaal te bedenken dat bij de compositie of opstelling van gedaanten zou passen.
Het schilderachtige, deels uitgesproken handschrift wordt in hoge mate door de emotionaliteit van de situatie bepaald, vaak tegelijkertijd expressief en ingetogen.
Motief en vormen ontstaan uit de synthese van het schilderen met expressieve bewegingen en de werking van de kleur. De remmende functie van figuratieve vormen wordt doorbroken door een verzelfstandiging van deze elementen.